Tak sobie myślę, że w kontekście dotychczasowych wpisów na moim blogu, warto napisać kilka słów o asertywności.

Asertywność, to pojęcie, które w ciągu ostatnich kilku/kilkunastu lat zrobiło niesamowitą karierę. Bardzo często w przestrzeni społecznej funkcjonuje po prostu, jako umiejętność mówienia „nie”. To niezwykle uproszczona i zniekształcona definicja. Mocno umowna w swej treści, przez co wprowadzającą pewne zamieszanie w kształtowaniu własnych postaw przez tych, którzy próbują wcielić ją w życie. Prawdą jest, że asertywność jest umiejętnością i to umiejętnością nie wrodzoną, ale którą nabywamy, której w miarę naszego życia się uczymy. To umiejętność prezentowania własnego zdania, własnych uczuć i postaw bez naruszania praw i psychicznej przestrzeni innych ludzi. To, co bardzo ważne w pojęciu asertywności, to balans pomiędzy wytyczaniem własnych granic i zachowaniem szacunku dla granic wytyczonych przez innych. Można rzec, że osoba asertywna kieruje się w życiu dewizą: „Twoje prawa i potrzeby są równie ważne jak moje. Jeśli dochodzi między nami do konfliktu – poznajmy swoje punkty widzenia, uszanujmy je tak samo jak ich możliwą odmienność. Poszukajmy najlepszego dla nas obojga rozwiązania, być może czegoś ważnego się przy tym nauczymy. Jeśli uda nam się je znaleźć, to świetnie. Jeśli nie, to trudno, przynajmniej będziemy wiedzieć, że próbowaliśmy najlepiej jak umieliśmy i postąpimy każdy w zgodzie ze sobą”. Tak więc osoba asertywna, nie tylko potrafi wyrażać swoje zdanie, krytyczne, negujące, odmienne, demonstrująca swoją indywidualną postawę życiową, ale również osoba, która potrafi przyjąć krytykę z ust innych osób, dopuszcza istnienie zdań i postaw odmiennych od sowich. Balans w otwartości w demonstrowaniu siebie i otwartości wobec innych ludzi. Podążając tym tropem, asertywność cechuje ludzi świadomych swoich mocnych stron, pewnych posiadanej wiedzy i umiejętności, ale również ułomności i niedostatków, pozwalających sobie na błędy i akceptujących je jako źródło doświadczeń, cennej nauki. Dzięki temu pozbawionych lęków w relacjach społecznych, w podejmowanych wyzwaniach i działaniach.
Asertywność jest postawą umieszczoną pomiędzy agresywnością i biernością, uległością i roszczeniowością. Każdy z nas nabywa i uczy się wszystkich tych postaw. Ważne jest by zadbać o rozwijanie i przekładanie na większe obszary życia umiejętności asertywnych, bowiem to one zapewniają nam lepsze relacje z innymi ludźmi, zwiększają zadowolenie z siebie, własnych poczynań, a w konsekwencji zapewniają lepsze zdrowie psychiczne.*

* za dr n.med. Grzegorz Mączka –Certyfikowany psychoterapeuta poznawczo-behawioralny Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczej i Behawioralnej, specjalista psycholog kliniczny, dydaktyk. W trakcie kursu Superwizor-Dydaktyk PTTPB

.